Bula Fiji
Bula Lieverds,
Nog even op de valreep voor ik naar huis ga een blog over Fiji! Ik ben nu in Sydney bij mijn eerst hostfamily en hier kan ik een gedeelte van de kerst bij vieren. Maar goed ik weet ondertussen dat sommige van jullie (mams en paps) een beetje in de stress raakte want ik heb 2 hele weken niks laten horen :O vanwege internet gebrek…
Maar goed Fiji:
Op 11 dec vloog ik naar Fiji en de aankomst alleen al was een feestje, ze stonden daar gezellig op het vliegveld te zingen. Ik kwam dus gelijk in het sfeertje. Ook kwam ik achter het begrip Fiji time, en deze wil ik graag mee naar huis nemen! Je doet alles gewoon heel langzaam of wanneer je er zin in hebt. Iets regelen kost hier dus wat meer tijd hihi.
De volgende dag begon ik aan de Feejee Experience. Een tour over het hoofd eiland Viti Levu. Na een stop in Nadi, konden we naar de ferry. Want mijn eerste nacht zou plaats vinden op Robinson Crusoe Island. Een heel klein eilandje (20min en je bent het eiland rond) waar vrijwel niks is, behalve het hostel en de hangmatjes. Samen met de groep (7 personen) zijn we dus het eiland rondgelopen en kregen we een kookdemonstratie. Hier leerden we op traditionele manier een kokosnoot open te maken. 's avonds werden de traditionele dansen geshowd. En na een lange avond werd het tijd voor onze laatste uitdaging: douchen met een emmertje koud water!
Na een top dag daar was het tijd voor de volgende bestemming: Uprising Beach. Dit was niet een hele bijzondere dag dus lekker een cocktailtje drinken in de zon! 's avonds werden we uitgenodigd voor een kava ceremonie. En dan denk je mmmm wijn…HAHAHA VERKEERD GEDACHT! Kava word gemaakt van een wortel en het is eigenlijk een soort modderwater wat je drinkt. Dit drankje maakt je tong gevoelloos en maakt je slaperig. En omdat wij niet wisten dat je na 1 keer mocht weigeren, hebben we gezellig 5 kommen modderwater weggewerkt. Ik heb wel lekker geslapen hihi!
Op de 3de dag stond een village visit gepland. We mochten dus op bezoek in het dorp. En 3 keer raden wat de chief ons liet drinken: juist Kava. Maar goed na dat we vriendjes met de chief waren, mochten we een kijkje in het dorp nemen, kregen we een traditionele lunch en gingen we bilibili raften. Bilibili raften is een groot bamboo vlot en eigenlijk hoefden wij alleen maar te zitten terwijl de jongens onze raft vooruit lieten komen. Wat natuurlijk een wedstrijd werd en wat natuurlijk eindigde in zwemmen. Dit was echt een top dag.
De laatste dag was een bezoek aan de hot en mud pool! Lekker rollen in de modder en daarna relaxen in de hotpool. Helemaal top natuurlijk! Met de groep nog gezellig gegeten omdat dit onze laatste avond samen was. Iedereen ging de volgende dag naar een ander eiland.
Goed ik kan nu een heel verhaal gaan typen over elk eiland maar dat doe ik niet. De eilanden zijn fantastisch en ik zou hier makkelijk langer kunnen blijven. En elk eiland had zijn eigen speciale dingetje. Ik kan alleen maar zeggen dat ik voornamelijk in mijn hangmatje heb gelegen, drankjes heb gedronken met de mensen die ik daar heb ontmoet, dat ik veel heb gesnorkeld en dat ik genoten heb van de massage hihi. Dit was echt een vakantie-vakantie dus om daar nu te veel over te vertellen is een beetje onzin.
Oke lieverds morgen (25 dec) vlieg ik naar huis dus we zien elkaar snel!
Dikke kus en knuffel!
New Zealand part 2
Kia Ora lieverds!
Hier is verslag nummer 2 vanuit Nieuw-Zeeland. Het is vandaag officieel mijn laatste dag in Nieuw-Zeeland en ik kan alleen maar terug kijken op een onwijs gave tijd! En dan komt de vraag van iedereen is Australië mooier of Nieuw-Zeeland? Tja ik kan niet kiezen en dat wil ik ook niet. Beide landen zijn zo verschillend en tegelijkertijd zo het zelfde. Het is zo moeilijk om het uit te leggen, maar dat maakt ook niet uit. Ik houd gewoon van beide landen! Wel ben ik de vreemde vogel die het noorder-eiland leuker vind, mooier kan ik niet zeggen want ook het zuider-eiland is heel mooi!
Maar goed back to bussiness! Dit gaat dus vooral over het zuider-eiland en een klein stukje over de terugreis naar Auckland, waar ik nu dus ben. Goed door onwijs vroeg op te staan, waren we op tijd voor de ferry naar het zuider-eiland. Deze tocht duurt ongeveer 3,5 uur en op de boot was genoeg te doen om ons tijdens deze rit te vermaken.
Na aankomst op het zuider-eiland mochten we gelijk de bus weer in, want onze reis zat er voor vandaag nog niet op. Gelukkig had onze chauffeur het brilante plan om naar een wijnboer te gaan waar we voor $4 dollar 4 wijntjes konden proeven en vervolgens een flesje konden scoren voor $8 i.p.v. $18 een prima plan dus! Vervolgens vervolgde de weg naar de westkust en onze eindbestemming van de dag: Kaiteriteri. De plek met een mooi strand, maar waar het stikt van de zandvliegen, dus geen wijntje op het strand helaas.
Voor de volgende ochtend had ik een kayak tour geboekt, en ja ik hoor jullie denken jeetje wat is die op eens actief geworden, maar geen zorgen de tour werd gecancelled vanwege het slechte weer. Dit was wel erg jammer! Omdat dit de beste manier is om het Abel Tasman National Park te zien. Uiteindelijk ben ik samen met Kristen (Canadees) en Liz (Engels) een wandeling gaan doen, zodat we toch nog iets van dit prachtige gebied hebben gezien.
Na onze wandeling vervolgde onze weg richting Nelson Lake. Een prachtig meer waar we zouden picknicken (en ons wijntje zouden drinken) en zwemmen, helaas gooide het weer wederom roet in het eten. Het regende hard en het was koud, maar ons groepje krijg je niet klein met de regen dus hup wijntje ingeschonken en toch nog even genoten van het uitzicht en natuurlijk een groepsfoto moest er gemaakt worden! De overnachting vond plaats in Westport en iedereen van onze groep vroeg zich af waarom we daar in vredesnaam stoppen, het antwoord op deze vraag blijft onbeantwoord vrees ik. We hebben er het beste van gemaakt en samen met Charlotte en Nathan (beide Engels) heb ik maar een film gekeken en gelukkig bracht de openhaard ons op het idee om marsmallows te kopen. Uiteindelijk best een prima avondje!
Tot nu toe was er dus nog niet veel actie op het zuider-eiland, maar deze dag kwam daar verandering in. De eerste stop van de dag was in Cape Foulwind, waar Nieuw-Zeelands grootste zeehonden kolonie verblijft. Tijdens een wandeling langs de kust kwamen we grote hoeveelheden zeehonden tegen en toevallig is dit ook het punt dat het dichtstbij Australië is. Maar Australië kan je met geen mogelijkheid zien (al geloofde een hoop van onze groep dat je het wel kon zien).
Na een korte rit was het tijd voor onze tweede wandeling van de dag. En wederom was het prachtig. Dit keer in The Punakaiki Pancake Rocks. Juist je snapt het al de rotsen lijken op gestapelde pannenkoeken. Tijdens deze wandeling kwamen we ook langs verscheidende "blowholes" als ik het Nederlandse woord wist zou ik dat typen, maar ik heb geen flauw idee wat de benaming daarvoor is, maar simpel uitgelegd de golf komt binnen en knalt op de rotsen in de inham en dan spuit het water omhoog. En om deze wandeling gepast af te sluiten was het tijd om pannenkoeken te eten als lunch!
En nu kwam het beste gedeelte van de dag in zicht. En dit speelt zich af in het Lake Mahniphua hotel, maar is beter bekend als de Poo Pub (omdat niemand de naam vloeiend kan uitspreken). Omdat er hier wederom vrijwel niks te doen is en de kiwi bus meestal de enige bezoekers zijn houden ze hier dus altijd een thema party. Ons thema was: anything but clothes, nu klinkt dit een beetje raar, maar je mocht dus alles dragen wat niet kleren zijn dus een laken mag al en een vuilniszak was ook goed. Alleen is het natuurlijk leuker om een beetje creatief te zijn! Tegen (Amerikaans) en ik besloten samen hetzelfde te doen, omdat we beide niet de grootste fans zijn van verkleedfeestjes. Maar onze outfit was duidelijk een toppertje, wij waren namelijk 2 verdomd goeie kerstbomen! De avond was een groot succes, mede mogelijk gemaakt door het eeuwig durende happy-hour en gelukkig had onze hele bus moeite gedaan en liep niemand alleen in een vuilniszak rond.
De volgende ochtend hadden we een goed ontbijt in het hotel, wat inbegrepen was in de prijs en perfect was om alle katers een beetje tegen te gaan. Ik hoef jullie niet te vertellen dat tijdens de rit naar de volgende bestemming iedereen sliep en dat iedereen erg zijn best deed om de avond te verwerken!
Onze reis vervolgde richting Franz Josef een dorp omgeven door de Southern Alps. Maar is vooral bekend door de twee glaciers die dichtbij zijn: Franz Josef zelf en Fox Glacier. Je kan hier een helicopter vlucht met gletsjer wandeling boeken alleen was er ong. een week geleden een van de helicopters gecrasht en heeft K.E. besloten er tijdelijk niet mee samen te werken, wat een telleurstelling bij vele teweeg bracht. Ik zelf heb een paard rij tour geboekt voor de volgende dag. 's morgens ben ik samen met Tegen, Nathan en Charlotte naar een wandeling richting Franz Josef Glacier gaan doen. Helaas werkte het weer niet echt mee en was de weg naar de glacier voor een gedeelte afgesloten vanwege overstromingen.
's middags ben ik gaan paardrijden met Tegen. Het was een geweldige rit met prachtige uitzichten en de omgeving was gewoonweg adembenemend! Ik was alleen even mijn allergie voor paarden vergeten..OEPS! Het was niet alleen dat ik het vergeten was, het was ook nog eens erger dan ooit geworden. Na het paardrijden liep ik dus rond met een prachtig dik dicht oog en uitslag overal. Gelukkig kon Tegen er erg om lachen: Ik zag er een beetje uit alsof ik net uit een bargevecht kwam. Maar Tegen was ook mijn reddende engel met allergie pilletjes en de volgende dag zag ik er weer normaal uit!
Samen met Tegen ben ik gelijk door gegaan naar Queenstown, ik heb Wanaka overgeslagen zodat ik een extra dagje in Queenstown had. Eenmaal daar aangekomen konden we gelijk door naar de huisarts, want Tegen had een zwaar ontstoken teen. Na een mislukte teennagel verwijdering hebben we ons zelf getrakteerd op een Ferg Burger. Ja ik hoor jullie denken een fergburger. Wat is dat, nou ik zal het jullie even haarfijn uitleggen: Het is zijn de beste hamburgers in Nieuw-Zeeland dan wel niet in de wereld. Na een halfuur wachten waren Tegen en ik dan eindelijk in het bezit van onze burger! En wat was dit een goede burger! Vervolgens was het tijd voor een wandeling door de stad en natuurlijk een welverdiend drankje!
De volgende dag wist ik nog niet goed wat te doen, ook al is dit een stad met ruim 600 activiteiten, een hoop daarvan kon ik al doorstrepen. Want al krijg ik een pot met goud een bungeejump van (134m) is iets wat ik nooit zal doen. Dit is de stad van adrenaline en niet echt mijn ding. Dus ik besloot eens rond te lopen en dan zou ik wel zien wat ik ging doen. Uiteindelijk beviel het lopen mij wel en heb ik op mijn slippertjes een wandeling van 15,5 km gedaan. 's avonds zijn we met de hele bende van ellende uitgegaan en de laatste dag hebben we dan ook vooral brak doorgebracht. Dit was tevens de laatste dag met de hele groep compleet dus we hebben er een gezellige dag van gemaakt en de volgende ochtend was ik samen met Tegen onderweg naar onze volgende stop.
De eerste stop was Lake Pukaki. Dit meer is zo blauw, ik denk niet dat ik ooit eerder een meer zo blauw heb gezien! We hadden een nieuwe buschauffeur (aike betekend vis een naam die hij door zijn bungeejump heeft gekregen) en die vertelde ons dat het meer zo blauw is om het water van de glacier afkomstig is en hierdoor dus quartz meevoert naar het meer. Het weer was eindelijk beter en we konden zelfs Mount Cook op de achtergrond zien.
Na Queenstown was het tijd om bij te komen van alle drukte en het uitgaan. De beste plek om dit te doen is duidelijk Lake Takepo. Dit prachtige blauwe meer omringt door lupines heeft mijn hart gestolen. Nu is dit de beste plek om sterren te kijken en ze hebben hier ook speciale tours voor, maar Tegen en ik hebben gewoon de zonsondergang op het strand bekeken en daarna waren de sterren prima zichtbaar zonder fancy telescopen. En als bonus waren er geen dorms (slaapzalen) meer beschikbaar dus konden Tegen en ik in een vakantiehuisje voor dezelfde prijs als een dorm. We hadden dus beide een normaal bed een eigen keuken en badkamer. Ja ik weet het het klinkt belachelijk dat ik hier zo blij mee ben, maar de stapelbedjes komen nu mijn neus wel een beetje uit en dan heb ik het niet over de vieze keukens en douches haha.
Na Lake Takepo vertrokken we naar Christchurch en vanwege de aardbevingen staat bijna elk gebouw in de steigers en was er vrijwel niks te beleven. Dit is tevens de plek waar ik afscheid heb genomen van Tegen, zij ging gelijk door naar Kaikoura. In het hostel duurde het niet lang voor ik samen met 3 andere meiden uit mijn dorm aan de praat raakte en het besluit werd genomen om uiteten te gaan, ja zelfs een pizza is nu al uiteten gaan haha. Samen met Lorraine (Canadees) en Seonaid (Schotland) vervolgde ik mijn reis naar Kaikoura. Met wederom een nieuwe Buschauffeur: Willy. Een vrolijke buschauffeur wie het zijn eerste keer was bij de K.E..
De volgende dag kwamen we rond 12 uur aan in Kaikoura en om half 1 zat ik op de boot. Hoewel de zee erg ruig was ging mijn zwemmen met wilde dusky dolfijnen gelukkig wel door. In wetsuit met hoodie en snorkelspullen uitgerust kon ik het ijs koude water in (14 graden). De dolfijnen zijn wild dus je kon niet aan ze hangen of ze aanraken, maar je kon wel met ze spelen door rondjes te zwemmen en wedstrijdjes met ze te doen. Om ze te lokken moest je geluiden door je snorkel maken, wat vanaf de boot gezien natuurlijk hilarisch moest zijn geweest. Maar dit was meer dan de moeite waard want uiteindelijk zwommen er rond de 300 dolfijnen om ons heen ZO GAAF! Eenmaal terug op de boot was het tijd om uit de wetsuit te zien te komen en warme kleding aan te trekken. Met de warme chocolademelk nog in onze hand vroeg onze gezellige kapitein wie van ons wel eens met walvissen had gezwommen. Niemand antwoordde natuurlijk en toen vertelde de kapitein ons doodleuk dat er een walvis nog geen 30 meter van ons vandaan zwom. Toen we weer aan het varen waren mochten we gelukkig de walvis nog even gedag zeggen en ook een zeehond kwam nog even langs zwemmen. Kort gezegd een top ervaring.
Kaikoura was tevens mijn laatste nieuwe bestemming en vanaf hier ben ik via de ferry, Wellington en Taupo (waar we nog even snel een popquiz hebben gedaan) weer beland in Auckland. Morgen vlieg ik naar het warme en zonnige Fiji. Dus hopelijk vanaf daar nog een update en anders moet je maar snel op visite komen als ik weer thuis ben!
Cheers Sweeties!
Dikke kus en knuffel.
P.s. voor de foto's moet ik jullie weer naar mijn facebook verwijzen.
New Zealand part 1
Hi Lieverds!
Hier is dan het eerste verhaaltje van de reis door Nieuw-Zeeland. Deze blog zal voornamelijk gaan over de reis in het Noordereiland. Dus voor nu het stukje Auckland - Wellington. Ik ga met jullie mijn volledige reis doornemen, dus jullie komen erachter welke plaatsen ik bezocht heb en welke activiteiten ik gedaan heb. En het enige wat ik tot nu toe met zekerheid kan zeggen is dat het geld veel te snel mijn zak uit vliegt. Er is gewoon te veel te doen en te zien dat ik gewoon weg niet kan kiezen en echt zoveel mogelijk wil doen en beleven terwijl ik hier ben. Het weer daarin tegen werkt nog niet echt mee. Ik mis de 35 graden in Cairns. Het is hier fris en er valt veel regen. Maar goed ik ben weer te veel onzin aan het typen en dat is niet de bedoeling. Oja foto's laden is met deze wifi echt niet te doen dus kijk even op facebook :)
Goed de reis begon vanaf Cairns (Australië). Na de verwachtte tranen en wederom een moeilijk maar toch ook fijn afscheid, werd ik bij het vliegveld afgezet. Mijn vlucht was om half 1, maar lucky me had natuurlijk 6 uur vertraging. Deze vertraging zorgde ervoor dat ik mijn aansluiting miste, maar gelukkig was er genoeg plaats op de volgende vlucht. Om 6 uur 's ochtends kwam ik aan in Auckland en om de reis nog een beetje aangenamer te maken kon ik nog niet inchecken. Gelukkig had Joe (een Engelse jongen die ik onderweg ontmoet heb) hetzelfde probleem en hebben we maar besloten samen de dag door te brengen en met een veel te zware backpack Auckland te ontdekken. Auckland is niet heel bijzonder en er is eigenlijk niet veel te beleven. Na deze zware belachelijk lange dag was het tijd om goed te slapen, want de volgende ochtend vertrekt de Kiwi Experience (de hop on hop off bus) vanaf nu K.E.. De K.E. is niet alleen een bus die mijn van A naar B brengt, maar ze regelen ook hostels, activiteiten en stopt onderweg voor mooie plekjes.
Op 19 november om 8 uur stond de K.E. klaar voor vertrek. De bus zit vrij vol omdat het hoogseizoen is, maar dat maakt het alleen maar gezelliger. Het zijn voornamelijk backpackers die in de bus zitten dus de aansluiting met iedereen is vrij gemakkelijk. Onze driver is Jared. En hij verteld zoveel over de omgeving maar ook alle activiteiten die we kunnen doen. En het fijne is, is dat hij heel eerlijk is. Hij zegt eerlijk of het, het waard is en als een goedkopere activiteit beter is zal hij dit ook eerlijk toegeven. De eerste plek waar we stoppen is Mt. Eden in Auckland, hier hadden we een 360 graden view over Auckland. Tevens ook de plek waar het nummer One Tree Hil van U2 op gebaseerd is, maar de boom staat er niet meer, dus ja erg nuttige informatie weer! De tweede stop was Cathadral Cave. Een strandje waar de rotsen zo uitgesleten zijn dat er een tunnen is ontstaan tussen twee strandjes. Een fijne stop om te doen en te zien. Vanuit daar hadden we een snelle stop bij de supermarkt, want dit was de laatste die we vandaag tegen kwamen. Tot slot zijn we naar Hot Water Beach gereden onze eerste overnight stay. Hot Water Beach stelt niet veel voor, MAAR er is 1 ding wat echt geweldig is: je kan je eigen hotpool op het strand graven. Dus 's avonds zijn we met de groep een een aantal schepjes naar het strand vertrokken. En hup daar begonnen we te graven. Ik voelde me een klein kind die een zandkasteel aan het bouwen was. Kortom de perfecte activiteit voor mij! Na het graven lagen we gezellig met de hele groep in onze hotpools en het wijntje die we meegenomen hadden maakte het natuurlijk helemaal af!
Op 20 november vertrokken we weer vroeg vanuit Hot Water Beach. En we zijn onderweg naar Waitomo wat in het Engels hol met water betekend. Het is een dorp gebouwd op een grottenstelsel waar water doorheen stroomt. De eerste stop was een Look out point. Vervolgens zijn we doorgereden naar Karangahake hier hebben we een wandeling van 45 min. gedaan. Eenmaal aangekomen in Waitomo was het tijd om mezelf klaar te maken voor de activiteit die ik geboekt heb: Black Water Rafting. En wat een top keus was dit! We zijn door het grottenstelsel gegaan en sprongen van watervallen, dobberden in rubber banden en overal zaten Glowworms (ik heb echt geen flauw idee hoe we ze in het Nederlands noemen) Maar wat een toffe ervaring was dit! Zeker een aanrader als je nog van plan bent om ooit eens naar Nieuw-Zeeland te gaan.
Op 21 november was het tijd om richting Rotuora te gaan. En wat een top dag was dit, oke het weer zat echt niet mee. Maar dat heeft alle pret echt niet kunnen drukken! We begonnen de dag met een wandeling door de Ruakuri cave. Vervolgens gingen we naar Hobbiton!! JAA dit wilde ik zo graag zien en was was het jammer dat ze aan een paar gebouwen onderhoud moesten doen en dat het zo regende. Maar des al niet te min heb ik zo genoten van die paar uur daar. Het is bizar dat ze zoveel geld in het bouwen van de set hadden gestopt en ze het na de 3 films bijna voor de helft gesloopt hadden. Gelukkig is alles weer opgebouwd voor de Hobbit films en hebben ze nu 41 hobbitholen en natuurlijk de Green Dragon, waar we natuurlijk een drankje gedronken hebben Sweet Ass!!!
Deze dag was een drukke dag want na Hobbiton ben ik gelijk door gegaan naar Tamaki (Maori village). Hier heb ik een overnight stay geboekt! We werden ontvangen door onze gastheer Mike en kregen uitleg over hoe onze avond/nacht eruit zou komen te zien en wat de belangrijke gebruiken zijn. Kia Ora (hallo/dag/dank je wel) werd er natuurlijk gelijk ingestampt. Vervolgens werden we door een lied naar binnen geleid. Met dit lied werd aan de voorvaderen gevraagd ons welkom te heten en ons binnen te laten. Toen dit erop zat kregen we een afternoon tea aangeboden en kregen we een uitleg over de Maori (hun geschiedenis en gebruiken). Daarna werden we naar onze slaapruimtes geleid en kregen we een uitleg over de beelden en tekeningen en hun betekenissen. Na de uitleg kregen we in kleine groepjes les in Maori liedjes en spelletjes. Ik kan nu dus een Maori kinderliedje zingen en 3 spelletjes spelen. Toen dit erop zat werden we naar het echte Maori village gebracht en hier werden we door de krijgers bekeken of we vriend of vijand waren. Natuurlijk waren we vriend en mochten we naar binnen. Hier kregen we wederom uitleg in de manier van tatoeeren, de betekenissen van de tatoeages en aan de mannen werd de haka geleerd (helaas mogen vrouwen deze dans niet uitvoeren tenzij het de vrouwen versie is). De vrouwen hebben wel een andere dans geleerd. Daarna was het tijd voor een optreden van de maori waar de ehte haka gedanst werd en diverse nummers werden gezongen en gedanst. Erg indrukwekkend en wat vind ik dit een mooie cultuur! Wat is het fijn dat hun gebruiken nog steeds worden uitgevoerd en word doorgegeven aan de nieuwe generatie! Na het optreden kregen we een diner een hangi een traditonele manier van eten bereiden aangeboden, wat was dat smullen… Tot slot moesten wij als groep ons zojuist geleerde maori kinderliedje zingen aan de Maori stam. En om de avond af te toppen mochten we gebruik maken van de hot pools waar we tot laat in de nacht in hebben gezeten met een drankje in de hand! Wat een luxe voor een backpacker!
Op 22 november kreeg ik eerst een ontbijt in het Maori village, een goed begin van de dag! Daarna zijn we naar Rotorua gereden en ben ik afgezet bij te puia. Een natuurgebied met nog actieve geisers en mud pools. Hier kreeg ik nog wat meer informatie over de Maori en kon ik van de prachtige omgeving genieten (op de geur van rotte eieren na dan) Maar ik heb wel een eitje gekookt in de geiser hoe leuk is dat! Na ongeveer 3 uur werd ik weer opgehaald door de K.E. en begon de reis naar Taupo. Hier heb ik even door de stad gelopen en daarna gezellig een drankje met de groep gedaan.
Op 23 november heb ik gehiked op de Tongariro crossing. Een hike langs de enige echte Mt Doom (lord of the rings). Om half 6 werd ik opgehaald door de shuttle service en na een rit van zo'n 40 min kon mijn hike beginnen. De mount doom zelf heb ik niet beklommen. Dit was met mijn slechte uitrusting gewoon niet te doen. Uiteindelijk heb ik wel een deel van een andere vulkaan beklommen en uiteindelijk heb ik 20.2 km gelopen in 7.5 uur incl. lunch stop.
Op 24 november vertrokken we naar River Valley. Een prachtig gebied met een rivier en een valei goh wat voorspelbaar. Ik heb hier een dag helemaal niks gedaan en van de zon genoten en gewoon even bijkomen van al het reizen. 's Avonds was echter een groot feest. Iedereen zat gezellig bij elkaar en de drankjes bleven komen kortom een top avondje.
Op 25 november heb ik voornamelijk in de bus gezeten. De rit ging naar Wellington (de hoofdstad), maar daar kwamen we zo laat aan dat ik er niet veel van gezien heb. De volgende ochtend vertrokken we vroeg omdat we de ferry naar het zuidereiland moesten halen. Ik ben nu dus op het zuidereiland maar daar snel meer over!
Oke lieverds, ik weet niet wanneer ik een volgende blog kan plaatsen. Dus houd jullie oogjes open!
Cheers sweeties! Dikke kus en Knuffel!
Laatste weekjes in Cairns
Hi Lieverds!
De tijd vliegt voorbij en hoewel ik nog ruim 2 maanden te gaan heb voelt het voor mij meer als 2 weken. En ik wil en ga nog zoveel doen. Misschien is het juist daarom dat het zo kort voor mij aanvoelt. In ieder geval het is weer tijd voor een update!
Hoewel ik er achter ben dat ik oudere kinderen wel wat leuker vind omdat je er gewoon weg meer mee kunt doen zijn deze maanden hier echt een feestje geweest! Ik ben nu nog 3 weekjes bij het gezin als een au pair. En ook hier is mijn hart weer gestolen door 2 monstertjes! Deze twee weten iedere dag weer een lach op mijn gezicht te toveren, zelfs tijdens mijn ochtendhumeur, en de meeste van jullie weten wel hoe erg die van mij is, dus dat is best een prestatie al zeg ik het zelf!
Trinity is het meisje met de meest aanstekelijke lach. De: Can Please, please, please, pleaaasseeee do some crafts/drawing now? De ontelbare aantal boekjes die ik met haar lees. En MARLOES you really have to go jumping on the trampoline with me! De dagelijkse ongelukjes omdat ik te veel lol had met jou en niet naar de wc wilde gaan. En altijd de vraag: Isn't my drawing beautiful, met altijd het antwoord: Yes you've made a gorgeous drawing!
Dakota is de dame die in 1 seconde van engel naar duivel kan veranderen. Die het liefste hele dagen op mijn kamer doorbrengt en dan vooral met al mijn make-up en cremetjes wilt spelen. En die om 6 uur aan mijn bed staat: Maarloeesss wake up! En mij vervolgens een dikke knuffel geeft en weg loopt. Ik mag mij dan nog wel even een keertje omdraaien gelukkig. En zodra ik uit bed ben: SWING, SWING roept want de schommel is toch het allerbeste!
De eindeloze verkleed partijtjes, de ontelbare tea party's en de afleveringen van peppa pig ik ga ze nog missen! Maar vooral het moment dat we lekker aan het kliederen zijn met verf, aan het spelen zijn met de bubbels in het bad en het samen zingen van in de maneschijn ( ja ze kennen alle bewegingen en woorden foutloos! De Nederlandse kindjes kunnen er nog wat van leren). Maar wat ik het meeste ga missen zijn deze twee monstertjes en natuurlijk de ouders, want zij zorgen ervoor dat het huis als een thuis voelt en dat ik vooral van het mooie warme Cairns heb kunnen genieten!
Over 3 weekjes zit ik dus in het vliegtuig naar Auckland (Nieuw-Zeeland) en daar wacht weer een prachtig avontuur op mij. En met een beetje mazzel (ik krijg het volgende week te horen) is deze reis nog een stukje goedkoper. Ik heb meegedaan aan een blog wedstrijd via de Kiwi Experience en als ik win moet ik 8 blogs voor hun schrijven en krijg ik mijn reis incl een aantal tours helemaal gesponsord. Dus dat zou wel de kers op de taart zijn!
Na 3,5 week Nieuw-Zeeland stap ik dus weer in het vliegtuig en dan met de bestemming: Nadi (Fiji) en dit is echt het stukje waar ik zooooooo naar uitkijk. Ik ben verliefd op Australië en waarschijnlijk gaat Nieuw-Zeeland ook mijn reishartje stelen, maar kom op witte strandjes en palmbomen, niks aan het handje en snorkelen in een prachtige zee (wie wil dat niet)!
Na 2 weken in dit paradijs stap ik wederom in het vliegtuig maar dan met bestemming Sydney. Hier mag ik nog even mijn 2 andere aapjes bezoeken en dan is het einde echt daar! Dan stap ik op 25 december op het vliegtuig naar Amsterdam. Jeetje dit zijn wel veel vliegtuigen in dit verhaaltje, maar ik heb het even opgeteld alle vluchten tot het einde van mijn reis komt op een totaal van 14! Ik heb dit jaar belachelijk veel gevlogen!
En dan de vraag die ik nu van iedereen krijg: Vind het leuk om weer naar huis te gaan: Ja ik vind het leuk om weer naar huis te gaan en (echt) thuis te zijn. En vooral om iedereen weer echt te zien en te knuffelen ipv het skypen (wat ook heel leuk is, maar toch altijd een beetje vreemd blijft). Maar aan de andere kant wil ik nog niet naar huis, het is hier zo mooi en er is nog steeds, zelfs na een jaar, te veel wat ik wil zien en doen! Dus Australië wordt op zeker een tot ziens en niet een vaarwel.
Cheers sweeties, Dikke kus en knuffel!
P.s. Jullie horen weer van mij als ik in Nieuw-Zeeland ben!
Cairns
Hi Lieverds,
Goed alle reis verhalen zitten er tot nu toe even op. Er liggen nog wel twee top reizen in het vooruitzicht! Namelijk Nieuw-Zeeland en Fiji..
daar straks meer over
Ik ben nu dus in Cairns
Laat me eerst wat meer over de familie vertellen. Het is een heel lief gezin die weer vanalles voor mij over heeft! De kinderen zijn schatjes, maar net als ieder ander Australisch kind ( en dit is echt waar) heel huilerig en drammerig. Maar deze 2 weten bij mij hoever ze kunnen gaan. En helaas veranderd hun houding zodra papa en mama weer thuis zijn! Goed Trinity is nu dus 4 en heeft 2 verschrikkelijk ingewikkelde allergieën, maar is erg leergierig en ik ben nu al lekker met haar aan het leren ( de juf in mij kwam gelijk naar boven). En dan is er Dakota zij word in november 2 en heeft lood in haar kont maar houd ervan om opgetild te worden en met je te knuffelen. Dakota is erg gesteld op haar speen en houd er t liefst 1 in haar mond en in elke hand 1. Ik ben tot nu toe de enige die haar met 1 of zelfs zonder speen kan laten rondlopen!
De dagen zijn heel gestructureerd, omdat beide meiden nog een middagslaapje doen. Ik merk wel dat ik de oudere kinderen toch leuker vind. Gewoon omdat je wat meer dingen met ze kan doen. Maar Trinity houd van bakken en beide meiden zijn dol op knutselen dus we komen de dagen goed door!
Ik ben hier nu alweer 2 maanden en de tijd vliegt voorbij! In het eerste weekend van oktober kwam Sarah ( de engelse meid die ik in Tasmanië ontmoet heb) een weekendje naar Cairns. Dus we hebben samen een auto gehuurd en zijn er lekker even op uit geweest:
Tablelands: Dit is een natuurgebied in de omgeving van Cairns. Achteraf bleek dat ik het meeste al gezien had toen ik hier een maand aan het
reizen was maar ach het blijft waanzinnig mooi. We hebben wee mooie watervallen gezien, meertjes en de cathedral fig tree
Mission beach: 14 km lange kust met een prachtig mooi strand
COWBOYS vs. BRONCOS: haha gosh ik ben er echt een beetje een fan van aan het worden (wie had dat ooit gedacht!) Maar echt football is best
leuk om naar te kijken. En de finale was zondag 2 Queensland teams in de finale. De cowboys is het team dat je support als je in Cairns woont dus ik heb braaf dit team gesteund! De ouders waren
zelfs naar Sydney
Fitzroy Island: Een eilandje 50 minuutjes van Cairns af. Hier hebben we een kayak tour gedaan en gesnorkeld en met zeeschilpadden gezwommen.
Wat een prachtig eiland is dit. En toch weer een stukje van het Great barrier reef
In de korte tijd dat ik hier ben, ben ik helaas al 2 keer goed ziek geweest. Op het moment gaat er in Cairns een vies virus rond en ik heb dus al 2 antibiotica kuren erop zitten. Dus ik hoop dat het nu voor heel lang weg blijft!
Ik werk de maandag en dinsdag ochtend en dan woensdag tot vrijdag de hele dag. Ik ben nu NOG STEEDS opzoek naar wat extra werk zodat ik wat
meer kan doen tijdens het reizen straks, maar tot nu toe zit het nog niet echt mee geld
In het weekend ben ik voornamelijk bij de lagoon te vinden en hier ben ik dan vaak met Myri, een Duitse au pair waarmee het goed klikt. Wij hebben allebei de meeste dingen in de omgeving al gedaan en proberen zoveel mogelijk te sparen voor het doorreizen.
Goed het reisplan voor de rest
Op 17 november vlieg ik naar Auckland, Nieuw-Zeeland. Vanaf hier stap ik op de KIWI experience die me vrijwel langs elk mooi plaatsje brengt. Op de foto zie je de route die ik ga doen.
Op 11 december vlieg ik dan naar Nadi, Fiji hier doe ik eerst in 4 dagen het hoofd eiland en daarna bezoek ik nog 3 andere eilanden waar ik onder andere met haaien en als het seizoen nog goed is met mantarays ga zwemmen! En natuurlijk voornamelijk op mijn luie reet ga liggen in de zon genietend van het paradijs :)
Op 23 december land ik weer in Sydney en dan bezoek ik nog even
Cheers
The OUTBACK :)
Hi Lieverds!
Nou daar is ze weer hoor! Gosh wat duurt het lang om foto’s op die site te zetten! Maar het is gelukt, in dit verhaal staan niet alle foto's die ik online heb gezet. Het zijn er weer eens veelste veel maar kijk dus ook nog even in het foto mapje voor de rest van de foto's!Ik zit nu dus in Cairns, maar de blog gaat nog over mijn AWESOME!! Trip door de outback!
Na Adelaide ben ik dus naar Alice Springs gevlogen en wat was het fijn om eindelijk weer eens in een korte broek met blote voeten te lopen! Tja Alice Springs is niet echt een levendig gebeuren, maar goed dat was niet erg! In het hostel kwam Laura een oud tourmaatje tegen en dus zijn we met hem en een Australische meid naar de lookout gelopen om de zonsondergang te bekijken. En deze was wederom weer prachtig! Vervolgens hebben we ’s avonds nog een paar drankjes gedronken met een aantal uit het hostel. We konden het niet te laat maken want om 5 uur in de ochtend werden we opgehaald voor onze tour!
Dag 1: Onze tour guide voor de eerste 3 dagen is Scott. Gelukkig hebben we weer een gezellige guide en een onwijs leuke groep. Als eerste staat er een reis van 6 uur op de planning. Deze had ik even niet verwacht, maar van Alice is het dus nog ruim 6 uur rijden naar Uluru. Tussendoor nog even gestopt om hout te sprokkelen voor ons kampvuur. Eenmaal op het kamp aangekomen hebben we gelunched en onze swags ( matras,slaapzak,tentgeval in 1) klaar gelegd. Ik slaap dus lekker in de buitenlucht onder de sterren! Daarna was het tijd om naar een Aboriginal Cultural centre te gaan en wat meer te weten te komen over hun gebruiken, we gaan immers hun gebied (land) in. Na dit zijn we naar Uluru gereden en hebben hier een wandeling aan de rand van de berg gedaan ( de berg beklimmen mag technisch gezien wel, maar de Aboriginals willen dit niet omdat de berg voor hun heilig is). Persoonlijk vind ik Uluru tegenvallen ik had het groter en indrukwekkender verwacht. Maar desalniettemin was het indrukwekkend om te zien. We zijn gebleven tot zonsondergang. De berg krijgt dan een gouden gloed. Helaas werkten de kleuren in de lucht niet erg mee. Maar het mooie van onze zonsondergang was dat de volle maan opkwam. De volle maan verpeste helaas wel de mooie sterrenhemel ’s nachts. Ik ben trouwens ook fan geworden van een swag. Echt het slaapt heerlijk; je hebt je sterren om naar te kijken, de frisse buitenlucht en het knapperende vuurtje om je warm te houden, echt fantastisch!
Dag 2: Vandaag wederom vroeg op zodat we de sunrise konden bewonderen. Na de zonsopgang zijn we naar Kata Tjuta gegaan. De berg die aan de andere kant van Uluru ligt. Ik vind deze berg veel mooier. En het pluspunt was dat we een snelle groep hadden dus mochten we als we wilden een extra lange hike doen door dit gebied. Dat laat ik mij geen 2 keer zeggen en deze hike was weer geweldig. We hebben de hele dag rondom Kata Tjuta doorgebracht en zijn aan het eind van de middag richting Kings Creek gereden voor onze overnachting. En natuurlijk zijn we tussendoor weer gestopt voor hout ( onze tourguide raakte gewond, maar zuster Laura en assistent Marloes hebben hem weer een beetje opgelapt, hij was wel een aansteller ;) ) En Joe de andere tourguide is mee reed omdat ie naar huis ging heeft het hout vastbinden afgemaakt. En ’s avonds sliep ik weer heerlijk in mijn swag!
Dag 3: Verrassend genoeg moesten we vandaag weer vroeg op en dat in mijn vakantie! We hebben namelijk een flinke afstand af te leggen voor we bij de Kings Canyon zijn. Hier hebben we een hike van 5 uur gedaan. Wat verrassend genoeg weer prachtig was. Elke hike heeft zo zijn eigen hoogte punten en ze vallen gewoon niet te vergelijken. Ik verbaas mij er elke keer weer over hoe anders alles er telkens weer uitziet. Na deze hike hebben we gelunched en zijn we teruggereden naar Alice.
Dag 4: Deze dag kan heel kort! We hadden namelijk een vrije dag in Alice. Na het uitslapen ben ik samen met Debra ( een Engelse meid) nog even het dorp in gewandeld. En daarna heb ik samen met de tourgroep heerlijk bij het zwembad gelegen om even helemaal niks te doen en af en toe af te koelen.
Dag 5: Nou het is bijna gewoon aan het worden maar we mochten weer vroeg uit de veren! We werden opgehaald door Kat onze tourguide voor de rest van de tour. Als eerste zijn we naar de Tropic of Capricorn gereden (steenbok-keerkring) om vervolgens naar een paar “top” locaties te gaan als eerste de UFO plaats, ja je raad het al, men “ziet” hier inderdaad veel ufo’s en buitenaardse wezens…Vervolgens gingen we naar Barrow Creek Telegraph Station. Het verhaal hierachter was wel interessant maar het gebouw sloeg weer nergens op. Om vervolgens bij de Barrow Creek Pub te belanden, waar echt te veel zooi hangt! Na al deze hoogtepunten kwamen we aan bij de Devils Marbles. Dit zijn granieten platen die vroeger dus naar boven zijn geduwd en nu een mooie ronde vorm hebben. Hierna hebben we weer hout gesprokkeld en zijn we naar ons kamp gereden. Hier weer heerlijk in een swag mogen slapen!
Dag 6: Van Alice naar Darwin is ong. 750 km dus we moeten een flinke afstand overbruggen. En vandaag is dat de dag waarop we een flink stuk gaan rijden. We hebben 2 stops gemaakt de eerste was Daley Waters. Een dorpje nou ja meer een straat waar qua geschiedenis veel is gebeurd. Maar daar ga ik nu niets overschrijven. In de pub hoor je eigenlijk iets achter te laten…Het hangt er dan ook vol met ondergoed, slippers en geld. De tweede stop was Mataranka Thermal Pools een prachtig warm water beekje waar we dan ook even konden zwemmen! Na deze stop zijn we door naar het kamp gereden en dan mag jij raden waarin we sliepen!
Dag 7: We zijn beland in het Nitmiluk NP, ook wel Katherine Gorge genoemd. En we konden eindelijk weer een wandeling maken van ong. 1,5 uur. We hebben hier een tijdje rongehangen en onze lunch hier gegeten. Vervolgens zijn we naar een waterval gereden om hier nog even te zwemmen. En toen moesten we nog ruim 300 km afleggen voor we in Darwin aankwamen.
Dag 8: Guess what! We mochten weer vroeg uit de veren! Kat was een beetje geirriteerd want haar tour was veranderd en dus was onze tour automatisch ook veranderd. In plaats van eerst Kakadu NP te bezoeken zijn we naar Litchfield NP gegaan. Dit vanwege een dagtour die opeens met ons meeging. We hebben eerst een lesje over Termite Mounts gekregen en vervolgens hebben we: Wangi, Buley Rockhole en Florence Falls bezocht. Alle 3 deze plaatsen hadden een waterval, een wandeling er naar toe en tijd om te zwemmen. Een heerlijke dag dus. En deze keer sliepen we in een tentje ( we zaten nu namelijk in het: spinnen, muggen, slangen en krokodillen gebied).
Dag 9: We zijn nu in Kakadu NP beland een park waar maar een beperkt aantal plekken open zijn voor bezoekers omdat hier nog steeds aboriginals leven en dit is hun land. Vandaag hebben we een Dingo gespot! We zijn naar Gunlom gegaan waar we een VERSCHRIKKELIJKE klim in de hitte hadden. Maar eenmaal boven was die klim snel vergeten! Want er wachtte een prachtig zwemparadijsje op ons! Helaas is het dry season nu dus de waterval werkte niet en het water was wat minder schoon dan in het wet season, maar ik kan hier gewoon niet over klagen want het was echt zo ongelooflijk mooi! Maar als je naar boven klimt moet je ook weer naar beneden…HELAAS! ’s Avonds weer geslapen in een tentje want natuurlijk zitten al die enge beesten ook in dit Nationale Park.
Dag 10: De tijd is voorbij gevlogen alweer de laatste dag! We zijn naar Nourlangi Rock geweest waar we een prachtig uitzicht hadden. Daarna zijn we doorgereden naar de grens van Arhnemland ( ja inderdaad naar een Nederlander vernoemd) Hier mag je alleen niet in het is Aboriginalland. We hebben wel een Krokodil gespot. Vervolgens hebben we een bezoek gebracht aan: Anbangbang Billabong en de Mamukala Wetlands. Na de lunch zijn we doorgereden naar Ubirr een gebied waar heel veel rockart te vinden is en hier hebben we uitleg gekregen over de betekenissen van de tekeningen. Als afsluiter hadden we een cruise over de Maryland River waar we ontelbaar veel krokodillen gespot hebben (freshies en salties). Helaas zat hierna het avontuur erop en zijn we terug naar Darwin gereden. ’s Avonds heb ik Laura gedag gezegd want die vertrok naar Nieuw-Zeeland. Ik ben sinds deze reis wel onwijs goed in vuur maken, hout sprokkelen en koken op een barbie!
De volgende dag ben ik ook uit Darwin weg gegaan, dit is zeg maar het party gebeuren van Australië. Ik ben naar Cairns vertrokken. Hier werd ik opgehaald door mijn nieuwe gast gezin. Danae de moeder, David de vader, Trinity (3 jaar) en Dakota (1 jaar). Het ontvangst was weer onwijs leuk en lief. Er stond een welkomst mandje op mijn bed en de kinderen hadden al een mooie tekening voor mij gemaakt. De meiden zijn echte knuffelkonten en willen nu al niet meer van mijn schoot af. Ik ga hier nu weer 3 maanden werken, zodat ik straks lekker naar Nieuw-Zeeland en Fiji kan. Vanaf nu heb ik ook weer goed internet dus wil je weer eens skypen of iets dergelijks, let me know! Ik ga nu weer stoppen want het is allemaal weer veelste lang aan het worden!
Cheers Sweeties en een Dikke kus en knuffel!
Great Ocean Road!
Hi Lieverds!
Ik wilde deze eerder plaatsen, maar ik ben met mijn host fmily verhuisd en heb even geen internet...Nog niet alle foto's staan erin maar de update zal snel komen!
Goed het thema van deze blog is: The Great Ocean Road. Voor diegene die de route echt volgen ik ben dus van Melbourne naar Adelaide gegaan.
Waarbij de eerste dag de route gereden werd over The Great Ocean Road.
Mijn backpack was dus toch nog aangekomen in Melbourne, echt heel fijn! Dus ik kon bepakt en wel aan de tour beginnen. Op zondag ochtend werden we opgehaald voor onze tour en nu is het echt duidelijk aan het worden dat het hoog seizoen voorbij is. We zijn namelijk maar met 7 personen op deze tour en we hebben een 16 persoonskamer voor ons zelf. Maar goed ook deze reis zal ik weer in dagen op splitsen maar wees niet bang het zijn er maar 3 voor deze tour en dan nog een stukje over Adelaide. Dus niet zoveel lees werk als vorige keer!
Snel een drankje in Melbourne met Sarah!
Dag 1: Dit keer is het omgekeerd de groep was best gezellig alleen de tour guide is verschrikkelijk. Maar goed ik kom voor de omgeving dus ik heb er goed van genoten. Het weer zat deze keer niet echt mee. Veel regenbuien en harde wind dus niet het perfecte weer. Maar wat hebben we deze dag nu eigenlijk gedaan. Als eerste zijn we naar surfers beach geweest. En zelfs in dit weer lagen de surfers in het water, alleen wel in een wetsuite dus de mooie lichamen moeten jullie er zelf maar bij denken ;).
Vervolgens zijn we doorgereden naar het “echte” begin van de Great Ocean Road. Vervolgens zijn we langs alle kustplaatsjes gereden om uit te komen bij de Kennett River. Dit was de plek om koala’s in het wild te spotten en dat is natuurlijk gelukt.
We hebben er 3 gezien en we hadden mazzel want eentje was “actief” en dat betekend dat hij at. Koala’s slapen namelijk 20 uur op een dag dus niet heel spannend omdat te bekijken! Na de lunch zijn we naar Otway’s rainforest gegaan en hier kan je de meat eating snail vinden.
Wij hebben hem HELAAS niet gevonden! Na de wandeling kwamen we aan bij de 12 Apostles. Hoewel er ooit 12 waren zijn er nu nog maar 6 of 7 over.
Tot slot zijn we naar Loch Ard Gorge geweest. Dit is een baai waar vele schepen tegen de cliffen zijn gekomen en zijn gezonken. Er is echter een verhaal dat 1 man 3 keer hierheen is gekomen en dat alle 3 de keren zijn schip is gezonken. Hij had als 1 van de weinige de enige uitgang uit de baai gevonden.
Dag 2: In de ochtend zijn we naar Logan’s beach gereden. Dit is het strand waar de walvissen ieder jaar met hun jong komen. En op dit moment waren er 2 moeders met 2 jongen. Het enige wat we gezien hebben is een vin en dat ging zo snel dat de foto’s helaas niet zijn gelukt :( Vervolgens zijn we naar Tower Hill NP gegaan een 30.000 jaar oude vulkaan. Deze vulkaan is door de jaren heen zo veranderd dat het nu geen vulkaan meer is (snappen jullie het een beetje).
Vanaf Mount Rouse hebben we de delen van de vulkaan bekeken en toen kwam er ook nog eens gezellig een emu gedag zeggen!
Helaas hadden we ook 2 Italianen in de groep. Een werd er ziek en dus werd de dag helemaal veranderd. Na Mount Rouse was ook de Great Ocean Road voorbij en was het tijd om naar Grampians NP te gaan. Onderweg hier naar toe kwamen we nog een enchidna tegen, maar wederom kun je wilde beestjes niet laten poseren voor je foto! In Grampians NP hebben we de McKenzies Falls en Reeds lookout bezocht.
En eenmaal weer beneden was het plaatsje Halls Gap overgenomen door de Kangoeroes. De avond hebben we afgesloten met een barbie (inclusief kangoeroeburgers) en onze nieuwe versie van smores ( timtams met marsmallows is erg lekker!)
Dag 3: We moesten vroeg uit de veren, maar dat was de hike zeker waard. We zijn door de Grampians gaan hiken. Hier hebben we de route: Grand Canyon, Silent street en Pinnacles gedaan een hike van ruim 3 uur. We hebben flink moeten klimmen en klauteren maar het was het zo waard! Na de hike moesten Laura en ik van bus wisselen, omdat wij doorgingen naar Adelaide. De reis van 6 uur was qua omgeving niet erg interessant. Wel werd tijdens de busreis duidelijk dat de andere tour guide veel gezelliger was en het was jammer dat we hem niet hadden tijdens onze tour. Hopelijk hebben we meer geluk in Alice Springs. ’s Avonds zijn we met deze tour guide een hapje gaan eten en hebben we nog gezellig een drankje gedaan.
Nu zitten we in Adelaide. Een leuke stad, maar alle steden hier lijken zo verdomd veel op elkaar! Dit is echter de eerste stad die niet door convicts gebouwd is en dus hebben ze toen de tijd de stad volgepropt met kerken. Echt op elke hoek staat wel een kerk. Ik heb ook nog het South Australian Museum bezocht waar een expositie over de aboriginals was. Ik vond dit erg leuk en het was fijn om even iets anders te doen dan steden en natuur te bekijken. Oja Australië houd er al van om anders te zijn, nou nu is het helemaal bizar. Ga je normaal een uur terug of vooruit in de tijd…NEE in Adelaide ga je gewoon een half uurtje terug in de tijd.
De volgende blog is al getypt en gaat dus over The Red Centre. Maar ik zal weer netjes een paar dagen wachten voor ik deze plaats! Ik hoop dat jullie nog willen lezen!
Cheers Sweeties en een Dikke kus en knuffel!
Tassie!!!
Hi Lieverds,
Goed het plan was na elke trip een blog te plaatsen zodat het niet te lang zou worden. Helaas heb ik telkens geen of zulk slecht internet gehad dat dit niet is gelukt! MAAR!!! Ik heb wel tussendoor alles getypt dus ik plaats ze nu als nog in delen zodat jullie geen 10 bladzijdes in een keer hoeven te lezen. Daarnaast is het uploaden van foto’s op deze site een ramp dus alles duurt lekker lang! Ik heb er wat foto's tussen gezet en de rest is te vinden in het mapje Tasmanië.
Deze blog is wel weer erg lang geworden dus ik hoop dat jullie het allemaal willen lezen en anders mis je maar lekker een stukje! Ik wil namelijk beginnen bij het begin van deze maand (juli). De week van 6 juli ben ik toch nog bij het gezin gebleven. Zij vonden het geen probleem dat ik een weekje langer bleef. Ik hoefde dan niet voor de kinderen te zorgen, maar het was wel makkelijk dat ik nog een paar keer even kon oppassen. Wat voor mij prima was want, ik had een week lang gratis verblijf en eten (wie zegt daar tijdens het backpacken nou nee tegen!). In principe had ik niet veel te doen deze week dus ik was langzaam aan al mijn spullen gaan inpakken en ik zorgde ervoor dat “mijn” huisje weer fris en schoon was voor de volgende au pair.
Op zaterdagmiddag kwamen de aapjes opeens op mijn deur kloppen: MARLOOOOSH we have a surprise for you!!! En het was zeker een verrassing want ik kreeg een super lief kaartje ( met daarin mijn bonusgeld) en een prachtig kookboek (die ik gelukkig wel nog even bij het gezin mocht laten, dus ik kom er nog terug voor ik naar huis ga). Op zondagavond zouden we uiteten gaan, maar Rebecca en ik hadden besloten dat het net zo gezellig was om samen een laatste maaltijd te koken en een lekkere (met zelf geplukte kumquats uit de tuin) cheesecake te bakken. Na een gezellige avond en nog een filmpje op de bank dan toch maar naar bed (Marloes need to bring me to bed). De volgende dag toch nog een keer vroeg opgestaan om de kids naar school uit te zwaaien en toch nog (mede mogelijk gemaakt door Millie) een traantje weg te pinken. Daarna ben ik op de bus gestapt. Adventure is out there!!!
Na een helse tocht van 2 bussen en een trein, met een backpack die magisch genoeg toch weer voller zat dan de bedoeling was ben ik aangekomen op het vliegveld. En ja ik heb een mooie blauwe plek op mijn arm, omdat ik klem kwam te zitten met mijn backpack. Ik ben echt nog steeds onhandig (some things will never change).
Om 5 uur landde ik in Hobart (Tasmanië) en om 6 uur kwam ik aan in het hostel, nou ja zeg maar hippiehostel (I love it). The Pickled Frog was de eerste week mijn thuisbasis en gelukkig kon ik het makkelijk vinden (zelfs met mijn verdwaalkunsten) want het gebouw is FEL groen! Van binnen zijn ze erg creatief geweest met de muren. Het ontvangst was ook super en er hangt gewoon een heerlijk sfeertje, kortom: TOP!
Vanaf dinsdag ben ik Hobart een beetje gaan verkennen. Ik wilde nog niet teveel doen omdat Laura op woensdag kwam en dan moesten we nog 4 dagen vullen voor onze tour begon. Ik heb dus vooral rond gelopen en ben even naar het informatie centrum gegaan. Wat is Hobart een leuk plaatsje (aanrader). Maar ga niet in de winter want: het is KOUD hier! En dan praat ik over 5 graden of lager. Tijdens onze week hier zijn we ook naar Mt. Wellington geweest. Dit is echt de blikvanger van Hobart, maar helaas konden wij niet helemaal naar boven vanwege sneeuwval. Maar ook vanaf halverwege hebben we een prachtig uitzicht over Hobart gehad. Een ander hoogtepuntje van onze dagen in Hobart was toch wel de Salamanca market. Een marktje met vooral lokale producten en niet de standaard spullen die je overal vind.
De tour begon op zondag en niks is fijner dan op de bus te stappen wetende dat alles is geregeld qua vervoer/sightseeing/park entry fees en hostels. Het was erg vroeg maar goed deze tour heb ik voor geen goud willen missen. Ik ben verliefd en niet zo’n klein beetje ook!! Nee (nog) niet op een leuke vent maar op Tasmanië! Ik ga proberen de dagen een beetje kort te beschrijven maar het spijt mij als dit niet is gelukt!
Dag 1: Toen iedereen was opgehaald begon Matt (onze tourguide) te vertellen wat het plan voor de komende 6 dagen zou zijn. En dit was veel te veel om in 1 keer te onthouden! De groep waarmee we waren viel tegen op Sarah (een Engelse meid) en Matt na dan. Ook vertelde Matt ons dat we zeker 3 dagen geen internet of telefoonontvangst zouden hebben (en dit heb ik ook echt niet gemist) er waren te veel mooie dingen om te zien. Maar goed wat heb ik nou eigenlijk gezien;
Mount Field National park was de plek waar we begonnen binnen dit gebied hebben we de Russel Falls bezocht. Hier stond onder andere de hoogste boom van Tasmanië. Daarna zijn we door gegaan naar Lake st. Clair en hier werden we getrakteerd op wat plantenkennis leathertree (maakt lekkere honing) cutgrass (haal je je goed aan open), horizontal (ja raad eens die groeit horizontaal) en de sassefras waar je high van kunt worden. Ook mochten we kennismaken met een Bennetts Wallaby en een pademelon toen die even voorbij kwamen springen. Bij de Franklin river hebben we het zuiverste water gedronken. Het zag er niet erg schoon uit, het leek een beetje op oude thee, maar dat komt dus door de tannine. Vervolgens zijn we naar de Nelson Falls gegaan. Na al dit moois gingen we naar Queenstown, hoogtepunt van dit dorp: een trap gemaakt van pinewood wiehoe! Vanuit hier moesten we over een weg met 263 bochten, erg fijn! Zodat we ’s avonds aankwamen bij ons verblijf in Strahan. Een top hostel waarbij we ook nog eens een heerlijke barbie hadden. En als afsluiter hebben we met de hele groep gepokerd na een goede uitleg van onze tourguide natuurlijk.
Dag 2: Op deze dag hadden we de keuze om een cruise te doen, maar hé we zijn op een budget dus deze hebben we even laten varen. Gelukkig heeft Matt ons meegenomen naar 2 prachtige plekken, maar de eerste highlight was toch wel de beste: The worlds cutest policestation hahahaha. Goed nu het echte werk, we zijn eerst naar Montezuma Falls gegaan waar we een wandeling van 3 uur hadden. Onderweg nog enorme spinnen bekeken en natuurlijk die prachtige waterval bekeken vanaf een heel hoog, eng, smal, max 2 personen bruggetje. Vervolgens zijn we naar de Sand Dunes gegaan. Het bizarre van Tasmanië is de constant wisselende landschappen die niet eens zo gek ver van elkaar liggen en allemaal weer prachtig op zichzelf zijn. Tot slot de groep opgehaald van de cruise en naar Ocean Beach gegaan. En samen met Laura en Sarah een lekkere hutspot gegeten want het was erg koud!
Dag 3: Dit is toch wel een van mijn favoriete dagen uit de tour geworden. De reden is het onwijs mooie natuurgebied! Om bij Cradle Mountain te komen moesten we eerst langs Black Mountain. Dit is de gevaarlijkste weg in Tasmanië vanwege vorst en sneeuw wat vaak hier te vinden is, maar wij zijn er veilig overheen gekomen. Cradle Mountain is dus het gebied wat echt favoriet is bij mij. De naam is afkomstig van de vorm, van een wieg met baby, die je in de bergtoppen kan zien. In dit gebied hebben Laura, Sarah en ik (als enige van de groep) de wandeling van dik 3 uur gedaan (The Cradle Valley Boardwalk). Een deel van deze wandeling ging over de Overland Track een tocht die nu echt op mijn bucketlist is komen te staan…Ja ga maar googlen!! Tijdens deze wandeling hebben we ook onze wombat in het wild gespot en dit lieve beestje stond maar een meter van ons af! Na de actieve ochtend zijn we doorgereden naar Sheffield om hier naar de beste fudge winkel ( Ja het is echt waar, maar het bewijs is al op sorry!) te gaan en naar de Murals (muurtekeningen) te kijken. De dag eindigde in Launceston waar we met de hele groep in de pizzapub hebben gegeten.
Dag 4: Mijn verjaardag was op deze dag. En Laura en Sarah hebben er een top dag van gemaakt! Om 8 uur (12 uur NL tijd) werd er voor mij gezongen bij Catherine Gorge. Een prachtige rivier met wederom een mooie wandeling door de natuur. Daarna gingen we naar mijn 2de favoriete plekje van de reis: the Bay of Fires. Dit bezoek bestond uit 3 verschillende plaatsen: The Garden, Taylor Beach en Cosy Corner. De stenen op deze stranden hebben een rode laag. De rode laag ontstaat door de algen en een schimmel die samen komen. De naam Bay of Fires komt van vroeger toen de schepen langs de kust voeren en een rode gloed (vuur) aan de kust zagen. De zeelui dachten dat de het van de stenen kwam, maar eigenlijk waren het de aboriginals die stukken land verbranden. De avond hebben we in Bicheno door gebracht. Laura en Sarah hadden een top taart geregeld en Matt heeft heerlijk voor ons 4tjes gekookt met onze overgebleven hutspot.
Dag 5: Het was een vroege ochtend zodat we een mooie zonsopgang konden zien om 7.23. Vervolgens zijn we doorgereden naar Freycinet National Park. In dit Nationale park ligt Wineglass bay. Om bij de lookout te komen mochten we 45 min steil naar boven lopen. Tijdens deze wandeling kwamen we nog een wallaby met een baby in haar buidel tegen! Maar als je naar boven gaat moet je ook weer naar beneden. Dus uit eindelijk weer 1,5 uur gewandeld. Na nog naar een andere lookout geweest te zijn gingen we naar het hoogte punt van de dag ;) The Spikey Bridge. Om het af te sluiten met het minst interessante Bonorong Wildlife sanctuary. Super dat ze de gewonde beestjes verzorgen natuurlijk, maar als je ze allemaal al in het wild hebt gezien is het niet meer zo indrukwekkend. Ja mensen de kangoeroes en koala’s zijn nu net zo gewoon als honden en katten. Met de groep zijn we ’s avonds gaan eten bij Fish Frenzy. Met Laura en Sarah heb ik daarna nog een drankje gedaan in de oudste pub van Hobart.
Dag 6: Dit was de laatste tour dag en eerlijk gezegd is dit mijn minst favoriete dag. We begonnen de dag in Richmond om naar de oldest bridge te kijken, ja het klinkt net zo interessant als dat het was! Ik keek in eerste instantie heel erg uit naar het bezoek aan Port Arthur (de gevangenis). En eerlijk is eerlijk het is ook echt wel leuk, maar wij waren hier gewoon veelste lang voor de omvang. Om bij Port Arthur te komen moesten we over de Eaglehawk Neck. Een stuk land dat 70 m breed is en waar vroeger de bewakers stonden om de ontsnapten weer op te pakken. Na de te lange tijd in Port Arthur zijn we naar de Tasman Peninsuala gereden. Hier hebben we Doo town bezocht (een te lang verhaal) en Devils Kitchen, Pirates Bay, The Hidden Arch en Tessellatea Pavement. Na deze rit waren we weer in Hobart en was het tijd om gedag te zeggen (voornamelijk tegen Sarah en Matt). In deze 6 dagen hebben we meer dan 1700 km afgelegd en is duidelijk geworden dat Tasmanië erg onderschat wordt en dat ik op zekers nog een keer terug ga.
Op zaterdag (25 juli) was het tijd om Tasmanië dan echt te verlaten. Bij het uitchecken kregen we nog de volgende vraag: Don’t you want to live here? We really need more people that want to live here! Dus misschien is dit nog een idee ooit?? Nee hoor mams je hoeft je nog geen zorgen te maken!
Om half 1 vlogen we naar Melbourne om daar zonder bagage aan te komen L….MAAR gelukkig werd ’s avonds mijn bagage alsnog naar het hostel gebracht en kon ik fijn met mijn eigen kleding aan de volgende tour beginnen: The Great Ocean Road.
De volgende blog gaat dus over: The Great Ocean Road. Maar voor nu:
Cheers Sweeties en een Dikke kus en knuffel!
